NEYDİ  ON KASIM Sezen Turhan Yazdı

SEZEN TURHAN

sturhan016@gmail.com

2019 du Anıtkabir ilk ziyaretim farklı bir his ile uzun ve çokça merdivenleri dışarıda ki askerlerin ciddiyeti ile çıkmıştım.

O ana kadar neden hiç gelmediğimin yada getirilmediğimin muhakemesini yapmamıştım içimde,ancak attığım her adımda sanki değişik bir koku farklı bir ambiyans sarmıştı etrafımı sebep olan sevdiğimde defalarca gelmesine rağmen aynı durumdaydı.Son merdivenleri aştıktan sonra girişteki hiç kıpırdamadan duran askerler 3,5 yaşındaki çocuk misali benimde fazlasıyla kafamı kaldırarak bakmama orada saatlerce nasıl böyle kalabiliyorlar sorusunu getirdi aklıma..

Anıtkabir’in hayran olunası mimarisi çabası…

İlerledikçe kabire yaklaştıkça heyecanımız fazlaca artmıştı, yoğun kalabalık genç yaşlı bebekler dahi Atanın huzurunda tek yürek olmuş dua ediyorlardı, okul grupları ile gelen çocuklara öğretmenleri gerekli bilgileri yerinde aktarıyor bir nevi kalıcı olmasını görerek öğrenmelerini sağlıyorlardı.

Sıra düzeni ile kabristana yaklaşıyor duanızı ederek içinizde ki tarihi duygularla ilerlemeye devam ediyorsunuz, içeride olsun dışarıda olsun nöbetçi askerlerin,kebir in bulunduğu alan ve ve  Aslanlı yolun muazzam görüntüleri zaten sizi alıp o yıllara fırlatmaya yetiyordu…

Ne diyorum biliyor musunuz aslında ben gittim gördüm gezdim demiyorum,ben gittim fakat geç kalmışım ben gördüm fakat çok büyümüşken görmüşüm ben gezdim ama ilk gezeceğim yeri sona bırakmışım demem o ki siz siz olun benim kadar geç kalmayın çocuklarınızı imkanınız dahilinde mutlaka Ankara’ya Anıtkabir’e kavuşturun her ş eyi görerek bilerek yaşasınlar  birkaç saat Anıtkabir’de alıp verdiğiniz soluk hepinize iyi gelecek eminim…

Cumhuriyet’in mimarına Allah’tan rahmet diliyorum sizlere sevgiler